چهار روز مانده

این چند روز بعد از نیم ترم ها سعی کردم برای مسابقه ای سی ام شریف آماده شوم . دو ٬ سه تا کانتست دادیم و من کمی راه حل از مسابقات مختلف خواندم . یکی از ضعف هایمان مسایل برنامه ریزی پویا است . سعی کردم تا قبل از مسابقه حداقل چند تا سوال حل کنم . احساس سنگینی می کنم . نتیجه مسابقه برایم به شدت مهم است .دعا می کنم بتوانم در مسابقه خیلی خوب عمل کنم و بتوانیم پیروز شویم ٬ این دفعه دیگر مسابقه برایم علاقه یا فان نیست واقعا رقابت است.کاش چهار روز دیگر از خودم راضی باشم! روش های حل مساله را دوست دارم . ایده ها برایم جالب هستند . آن قدر کار بی اهمیت مشغولم کرده که نمی توانم به اندازه کافی به سوال های کلاس حل مساله فکر کنم . وقتم را به تکرار کردن و حفظ کردن حرف هایی که ایده پشت آن ها را نمی دانم ٬تلف می کنم. می خواهم ترم بعد آنالیز پاس کنم . خیلی دوست دارم آنالیز یاد بگیرم . یکی از مشکلاتی که در حل سوال مسابقات برنامه نویسی دارم این است که گاهی حس می کنم ٬ حل مساله نیاز به چیزی دارد که آن را بلد نیستم(چندین بار اینگونه شده ) و به همین خاطر ایده های مبهم به ذهنم می رسد و چیز های شفاف را نمی بینم . 

در این مدت میزان حماقت آدم ها اذیتم کرده است . بعضی وقت ها نمی توانم تحمل کنم . این که عده ای فکر می کنند همه چیز را می دانند! این که بعضی جاها باید تصمیم گیری یا قضاوت کنم مرا می ترساند . واقعا چگونه ؟ چیز دیگری از حماقت که اذیتم می کند این است که وقتی فرد دیگری جواب چیزی که تو میخواهی را پیدا کرده ٬ طوری رفتار کنی که بگویی غلط است یا این که بعد از آن شروع به تحقیر بکنی. فکر می کردم این رفتار بچگانه است اما درون اخلاق آکادمیک خلافش را بهم نشان داد . بگذریم . فقط می خواستم نوشته باشم که در آینده این گونه نشوم. دقیقا منظورم همینه که قبول کردن دیگران برایشان مشکل است. نمی توانند بپذیرند که کس دیگری به گونه ای بهتر از ان ها بوده است . 

کامل بودن مهم نیست . اشتباه نکردن دروغه . باید همیشه کاری که میدونه ممکنه درست نباشه رو انجام بده . همیشه این را دوست دارم . ریسک کردن به نظرم چیزیه که به زندگی جریان می دهد . طی کردن مسیر قطعی که دیگر جزیی از تو نیست . جایی که خودت انتخاب کردی ٬ خودت راه را تعیین کردی ٬ آن چیزیه که مهمه . چرا دنبال روش ها و قاعده برای همین روزمرگی ( زندگی ) هستیم؟ که به چه برسیم؟ 

دوباره اینحا می نویسم که من‌آدم خیلی خوش شانسی هستم . خیلی خوش شانس . همه چی شانسی بوده و برایم همین جا بس است که خیلی خوش شانس بوده ام .