ناراحتم

من ، پارسا ، محسن ، امیرحسین و علی

چطوری میشه فهمید کی پست ها رو مثبت زده؟

روز دوم مسابقه برنامه نویسی امیرکبیر جمعه پیش برگزار شد . کمی سخت تر شده بود . سوال اول رو تو 12 دقیقه زدم که نسبتا زمان خیلی خوبی برای منه . سوال بعدی سوال 4 بود که اون هم زود حل شد اما چن بار سعی کردم تا درست بشه نفهمیدم غلطش چی بود . سوالای 2 و 5 هم خوب بودن . 2 یه داینامیک سه بعدی خر کاری ولی ساده بود اما پنج سوال فکری بود ، بدون خر کاری . این دوتام حل شد و موندم رو سوال سه خیلی کد خوبی بداش زدم جدن کد تمیزی زدم فرستادم هی رانتایم ارور میخورد! نمیدونم چی شد دیگه 5 دقیقه آخر درست شده بود که فرستادم و منتظر موندم بعد از نیم ساعت که نتیجه نهایی اومد .رانگ خوردم:(

حالا از جاج پرسیدم اشتباهم چی بوده میگه تنها حالت صفر رو چک نکردی

اعصابم خیلی سر این سوال خورد شد اه دیگه چرا تست به این سادگی و مسخرگی باید ... 

:(

یه روز دیگه از مسابقه مونده کاش بهتر شه .

خودنویس!

امروز آدرس این بلاگ رو به یکی از دوستام گفتم . اولین چیزی که سراغش رفت بازدید ها بود ، داشت به من راهکار می داد که چطور باز دید های وبلاگ رو بالا ببرم البته با شوخی! من این بلاگ رو صرفن برای خودم می نویسم . می نویسم که بمونه . درسته لحن صحبتم با مخاطبه اما فک نمی کنم این جا مخاطبی داشته باشه .اگه برای بالا رفتن بازدید و اینا می خواستم بنویسم تو این شبکه های اجتماعی ، بدون زخمت نوشتن با چند تا ریشیر لایک و پلاس جمع کرد . :)

توی این شبکه ها عمومن! ملت برای خودشون ، دیگران  یا هر چیز دیگه ای نمی نویسن . برای همون لایک خوردن پست های الکی احساساتی ، علمی ، هنری ، فلسفی ، اجتماعی و ... می نویسن . اما وبلاگ نویس ها این طور نیستن . یه شبکه اجتماعی یه نرم افزاریه که وقت بیکاری (همیشه:)) باز می کنی و با ابطال وقت پست لایک می کنی . اما بازدی از وبلاگ یه نفر این طور نیست . اگه مخاطب یه وبلاگ باشی ، آدرسشو حفظ می شی . 

تهش این که شبکه های اجتماعی که رشد خوبی هم دارن ، اسمشون گول زننده است . و اسم دیگه ای مثه بازی Like Hunter روش گذاشت .

این پست هم کمی جدی شد . نوشتن این پست کوتاه زیادی طول کشید. :|

اهرام لرزان!

بعد از مدت ها که شرکت های هرمی تقریبا غیر فعال و خاموش شده بودن ، دو باره کلاه بردار ها به عرصه باز گشتن . تا جایی که میدونم الان شرکت های بادران و بیز دارن فعالیت می کنن .این که به ایران میگن کشور جهان سومی حقه . تو هیچ جا ی دنیا این قدر که تو خاور میانه این بازاریابی چند سطحی رشد کرد و چپاول کرد ، رشد نکرد و چپاول نکرد!

اگر با نحوه کار شرکت های هرمی آشنا نیستید این جا رو بخونید:

بازایابی چند سطحی : دکتر نقشینه

این پست موقته و احتمالا حذف می شه چون از این پست های خشک دوست ندارم.

این ماجرا : نگهبان گیر

به ترتیب از راست به چپ : دانیال ، امیر محمد ، علی ، من ، پارسا ، محمد و فرشید

دیشب ساعت 8 و نیم اینا با بچه ها خوابگاه رفتیم بیرون . شامی خوردیم و رفتیم پارک لاله . چرت و پرت گفتیم و ... یه چند دستی مافیا هم زدیم . خیلی حال داد . البته نگهبان ها گیر دادن که اونجا نشینیم و اینا . تو راه برگشت هم کلی سلفی گرفتیم حتی با سر در دانشگاه .

12 و شش دقیقه رسیدیم خوابگاه . نگهبان مزخرف خوابگاه یه فرد ریشو و زورگو گفت راهتون نمیدم و باید بشین پاشو برید و وتعهد می گیریم و کارتا تونو می فرستم اداره امور خوابگاه ها و ... . ما هم که کوتاه نمیایم هیچی یه نیم ساعتی پشت در معطل شدیم . پارسا گفت التماس این یارو چه بریم خونه ما و این شد که رفتیم خونه پارسا اینا . بماند که تو راه چن بار زنگ زدن هم با روش تشویقی و هم با روش تنبیهی خواستن ما رو برگردونن . ائلش گفت به خانواده هاتون زنگ می زنم و اینا بعد هم گفت برگردید پول تاکسی تون هم میدم . خلاصه ما که کوتاه نیومدیم .و خب رفتیم خونه پارسا اینا .

دو و اینای شب بود که دیگه گرفتیم بخوابیم . امروز مسابقه برنامه نویسی امیر کبیر بود .

ساعت 9 ربع کم صبح رسیدیم دانشگاه . پارسا 4م شد و من 5م . من خیلی خراب کردم .

چه طوری میشه از اینستاگرام عکس دان کرد؟ نمیدونم

پدرخوانده 2 رو دیدم . شاهکار بود . دنیرو و آل پاچینو بازیگری رو به کمال رسوندن . فیلم 3 ساعت و بیست دقیقه است و واقعن طولانیه . البته دلیلش هم داستان موازی و شرح زیبای جزییاته . حقیقتا عنوان بهترین فیلم تاریخ برازنده اشه.