بازگشت

مدتی بود که بلاگ نیومده بودم . حالا یه پست طولانی عوضش می‌نویسم . وقت بیکاری خود را چگونه می گذارنید؟ دو سه هفته پیش جمعه خیلی بیکار بودم . بیکاری بده ، حوصله آدم رو سر می بره . مثل قبلنا هم نیست که بازی آدم رو سرگرم کنه . بازی‌ها واقعن خسته‌کننده ، خلاصه چیزی به ذهتم نرسید و همینطوری ساعت‌ها م گذشت . آخر شب دیگه رفتم بدوم ! شاید باورت نشه ! ولی (من) رفتم بدوم . دویدن خوبه . حس می‌کنم اگه توی مسیر بدوی نه یه دور خیلی بهتر هم می شه . روزهای دانشگاه به ترتیب میاد و میره . این درس‌ها هم تقریبن همه شون به جز آزمایشگاه فیزیک که تکلیف داره ، خوبن . برنامه نویسی شی گرا هم اونقدر که فکر می‌کردم بزرگ و جالب نیست . ولی گذشته از این‌ها این یه ماه آخر همش اتفاق های ناخوشایند برایم رخ داد . تعدادش از انگشت های دست هم بیشتره . قسمت عمده‌اش به خاطر بیخیالی یا شاید هم دیوونگیمه !از همه این‌ها که بگذریم یه بار هم نشد من یو اس بی رو درست بزنم .یعنی همیشه باید بر عکسش کنم . خب نمی‌شد یو اس بی دو برعکس بسازن!:)حالا اینا رو بیخیال نظرم رو راجع به سه تا فیلم و یه کتاب هم این پایین نوشتم .

‍The Truman Show

فیلم از اون جایی شروع می شه کارگردان برنامه ترومن توضیح می ده که برنامه از چه قراره ، به نظرم اگه گفته نمی‌شد که این برنامه تلویزیونیه و بیننده هم مثل جیم کری هیچ نمی دونست که دنیای اطرافش از چه قراره فیلم جالب‌تر می‌شد . هم‌زمان با جیم کری جا می‌خورد . قسمتی که بهش کم پرداخته شده بود اون تیکه ای که جیم کری بتونه قبول کنه دنیای بیرونی هم وجود داره و الان داره نقش بازی می کنه . جیم کری برای این نقش مناسبه ُ به خاطر دیوونه بازیاش . به طور کلی فیبم خوبه اما باید رویارویی جیم کری با جهان واقعی رو هم نشون می داد.ما هم مثل جیم کری تو این دنیای مجازی غرق شدیم .دقت کنید ما هم تو دنیای این اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و تبلیغات و … هستیم . و دارن ما رو از آگاهی دور می کنن . پیشنهاد می‌کنم این فیلم رو ببینید.

Hunger Games 2012

داستان فیلم کلیشه ایه . احساسات رو هم به خوبی فیلم منتقل نمی کنه . جلوه‌های ویژه مخصوصن اون سگه تو جنکل غیر واقعیه . مربی شخصیت جالبی داره . اینکه از ابتدا معلومه کتنیس میره توی مسابقه هیجان نداره . بیننده هیجان‌زده نمی شه . و اینکه در آخر هم باید هر دوشون خودکشی می کردن . تا از تخیلی بودن فیلم کم‌تر بشه و قیام مناطق هم صورت بگیره . انیمیشن ها احساسات رو قوی و واقعی منتقل می کنن بر خلاف اکثر فیلم‌ها . به طور مثال Boxtrolls شخصیت و رفتار همه ی کاراکتر ها رو ترسیم می کنه ، ولی تو این فیلم به اکثر شخصیت‌ها به درستی توجه نمی شه . فیلم از خشونت گریز می کنه اما به نظرم کاش صحنه ای رو هم نشون می‌داد که حریف به زمین خورده ، به سردی به روبروییش نگاه کنه شاید هم التماس یه فرصت بکنه ولی اون بیرحمیش رو نشون بده و خونش رو بریزه . کتنیس عموما شانس میاره و به کلیشه ای شدن فیلم کمک می کنه .

Room

محشره ! این فیلم عالیه .ادامه رو نخونید ، برید فیلمو ببینید.*

نیمه اولش کاملاً نو و غیر تکراری و با بازی فوق‌العاده بازیگرا هیچ حرفی برا گفتن باقی نمی گذاره . نیمه دوم فیلم کمی کلیشه وار تر و بدون پرداختن دقیق به جزییاته برخلاف نیمه اول. اما چیزی به نظرم نمی رسه که فیلم بهتر از این شه . ویژگی‌های ابتکاری زیادی این فیلم داره . همین که بعد از نجات هیچ چیزی در مورد سرانجام نیک پیر نیست ، اختلاف این فیلم رو با فیلم‌های مسخره نشون میده .هیچی دیگه نمی گم فیلم رو حتمن ببینید.

جوناتان مرغ دریایی

این کتاب جنبه داستانی نداره ، به طوری که نمی شه گفت خواننده رو جذب می کنه . بر خلاف رمان ها که نمی شه زمین بگذاری شون و مجبورت می کنن تا ته کتاب رو بخونی ، این کتاب بیش تر حالت عبرت و نصیحت و تو این فاز هاس خلاصه … تصاویر مرغان دریایی تو کتاب به طور پراکنده هست که هنگام خواندن آزار‌دهنده اند ! کتاب درباره کمال پرواز صحبت می کنه . اما هیچ حدی برای کمال قایل نمی شه وسوالی پیش میاد که کمال غیر قابل دسترسی چه سودی داره ؟ چرا برای رسیدن بهش تلاش باید کرد ؟ از طرف دیگه کتاب یکنواختی و بی هدفی زندگی بقیه مرغان دریایی رو توصیف می کنه . با این حال تو خود کتاب پرنده هایی هستن که هرگز به سرعت جو نمی‌رسند و تلاش براشون بیهوده است . اینکه کتاب در مورد پروازه از نویسنده‌اش بعید نیست .بالاخره نویسنده‌اش خلبانه . کتاب عمیقاً تأثیرگذار و هدفمند با توصیفات زیباست . اما لااقل ترجمه ای که من خوندم وبه نظر ، بد هم نبود مناسب بچه‌ها نیست .به نظرم این کتاب ارزش خوندن داره .

یه آهنگ هم برا پست طولانی لازمه.

James Horner For The Love Of Princess