خودنویس!

امروز آدرس این بلاگ رو به یکی از دوستام گفتم . اولین چیزی که سراغش رفت بازدید ها بود ، داشت به من راهکار می داد که چطور باز دید های وبلاگ رو بالا ببرم البته با شوخی! من این بلاگ رو صرفن برای خودم می نویسم . می نویسم که بمونه . درسته لحن صحبتم با مخاطبه اما فک نمی کنم این جا مخاطبی داشته باشه .اگه برای بالا رفتن بازدید و اینا می خواستم بنویسم تو این شبکه های اجتماعی ، بدون زخمت نوشتن با چند تا ریشیر لایک و پلاس جمع کرد . :)

توی این شبکه ها عمومن! ملت برای خودشون ، دیگران  یا هر چیز دیگه ای نمی نویسن . برای همون لایک خوردن پست های الکی احساساتی ، علمی ، هنری ، فلسفی ، اجتماعی و ... می نویسن . اما وبلاگ نویس ها این طور نیستن . یه شبکه اجتماعی یه نرم افزاریه که وقت بیکاری (همیشه:)) باز می کنی و با ابطال وقت پست لایک می کنی . اما بازدی از وبلاگ یه نفر این طور نیست . اگه مخاطب یه وبلاگ باشی ، آدرسشو حفظ می شی . 

تهش این که شبکه های اجتماعی که رشد خوبی هم دارن ، اسمشون گول زننده است . و اسم دیگه ای مثه بازی Like Hunter روش گذاشت .

این پست هم کمی جدی شد . نوشتن این پست کوتاه زیادی طول کشید. :|

بعد از دیدن این طرح زیبا یاد بلندر افتادم . طرح پایین رو سریع زدم از اینجاhttp://cgi.tutsplus.com/tutorials/secrets-to-creating-low-poly-illustrations-in-blender--cg-31770:). کاش یه روزی که بتونم یه همچنین عکسی درست کنم .