بازگشت

این ترم هم گذشت . کلاس ساختمان داده دکتر دهقان هم تموم شد. (خیلی خوب بود دهقان تو درسای دانشکده بهترین) . نمرات هم اومد و بالاتر از انتظارم شدم اکثر درسا رو . زمان زود گذشت . چه کاری بکنی چه نه زمان می گذره . هیچ دلم نمی خواد بزرگ شم . کاش همینطور می موند.:(

کاش هر ترم می تونستم یه درس با دکتر نقشینه بردارم . بهترین استاد نقشینه بود ، همه لحظات کلاس یادمه . خیلی عالی بود . از اینکه آمار تموم شد خیلی ناراحتم . این ترم درسی با دکتر نقشینه نمی تونم بردارم .آنالیز درس می دن که پیشنیازشو بلد نیستم . همیشه قدر لحظات رو بدونید . این ترم اگه بتونم برم حداقل سرکلاسای دکترنقشینه بشینم:( به یاد پستی از امیر گوهرشادی ، نقشینه دلیلمبرای امیرکبیر بودن.

امروز رفتم فرم تغییر رشته هم پر کردم که فرآیندش افتاد برای هفته بعد .  به نظرم رشته خوب مهندسی برقه و سخت به خاطر درسای برقیش خوبه . من واسه سخت بودن درساش  (برقی بودن) و تغییر رشته دادم . خدا به خیر کنه

پیش نویس این پست ماله چندوقت پیشه . اون موقع گفتم امتحانا تموم شه برگردم به کدفرس و کانتست دادن و سوال حل کردن . این بلاگ کلن اینجوریه که من هیجانزده احساساتی یا حالا هر چی می شم و میام اینجا یه تصمیم می گیرم و متاسفانه بعد یه هفته فراموش می شه :)) اما این دفعه دیگه می خام این طور نشه . می خواهم برگردم به فکر کردن . خیلی کم از مغزم کار کشیدم تنبل شده. codeforces rating!

یه اهنگ هست که بعضی وقتا فقط همونو می تونم گوش کنم . از زیمره تو فیلم last samurai . اسمش  a way of life عه . ساعت ها گوش دادمش . بی نظیره.

مصطفی من حسین